“Buy 1 take 1”
“Paano po kaya makapasok sa ganito? Saside line sana kami para may pera kami sa pasko.”
“Sideline? Hindi ito pwedeng sideline. Kasi 24 hours kami dito,” ang sabi ng matangkad at payat na babae. Kayumanggi ang kaniyang kulay at matinis ang kaniyang boses.
“Ah ganun po ba? Ay ilang years ka na po bang nagtatrabaho sa ganito?”
“2 and half years pa lang. Nagsimula lang akong magtrabaho dito nang nakapag-asawa na ako. Dati sa petron lang ako, ngayon dito naman,” sagot niya habang nag lilista.
“Ah ganon po ba? E di bata pa po kayo?” Kasi nito lang kayo nag asawa e!” Pagtatanong ko sa kaniya.
“38 years old na’ko. 4 years kami ng asawa ko bago kami nagpakasal.”
“Anak ni’yo po ba ‘yung kaninang pumunta dito? Yung batang babae?”
“Oo, anak ko nga ‘yon. Si Angel, lagi kong kasama ‘yan dito.”
“Solong anak ni’yo po?” “Hindi. Apat na ang anak ko. Panganay siya.”
“So, bata pa po pala ang mga sinundan. Ay kamusta naman po ang trabaho ni’yo dito? Hindi ka po ba naiinip? Kasi po mag-isa lang kayo dito.”
“Hindi naman. Sanay na naman ako. Tutal, nandito naman ang anak ko. Tsaka, may kapalit naman ako dito after 12 hours,” sagot niya.
“Ah, paano po kapag ‘di dumating ang substitute ni’yo?”
“E di, dito lang ako. Hanggang sa dumating siya. Pero masipag naman pumasok naman pumasok ang kahalili ko dito. Kaya okay lang.”
“Di ba po mag-isa lang kayo dito? Meron na po ba kayong naingkwentro na kakaiba? Kunwari, naholdap.”
“Noong isang gabi, may batang bumili dito. Sabi niya sa akin, ‘Ate, dalawa nga pong footlong burger,’ syempre nagluto ako. After kong magluto, nagtanong siya kung magkano. Sabi ko 90 pesos. Tapos tiningnan niya ‘yung gilid niyang short. Nakita ko, walang pera. Napansin niya atang nakatingin ako sa kaniya. Tumingin ako sa footlong na inilagay ko sa kahon. Kukunin ko na sana, kaso naunahan ako. Kinuha niya at mabilis na tumakbo. Nang medyo malayo na siya, lumingon pa sa akin at sumigaw ng “Salamat”. Imbis na magalit ako, natawa na lang ako. Nagpasalamat pa e.”
“A lalaki po ba o babae?”
“Lalaki siya. Bata pa. Siguro mga 15 or 14 lang ‘yun. Hinayaan ko nalang. Kasi baka gutom na. Baka walang makain.”
“E di sa sweldo mo po yun mababawas?”
“Oo, naka charge na sa akin ‘yung kinuha nu’ng bata.”
Sa kalagitnaan ng aming pag-uusap, mayroong lalaking customer. Matangkad, maputi, gwapo at mapupungay ang mga mata.
“Pabili nga ng cheese burger, ‘yung buy 1 take 1.”
Pinagsilbihan naman niya ito. Tahimik lang, walang umiimik. Nakatingin lang sa amin ang lalaki.
Pagkaalis, biglang nagsalita ang tindera at umupo.
“Yung lalaking ‘yun, akala adik ako.”
“Bakit po?” Pagtataka ko
“Kahapon, bumili din ‘yun dito, tapos sinabi niya sa akin na pabili daw siya ng straw. Noong una, hindi ko talaga magets, at noong napansin niya na hindi ko nagets, umalis na lang bigla.
Pero noong nakaalis na siya, saka ko nagets’yung sinabi niyang straw. Payat lang ako pero di ako adik.
Akala niya ata nag titinda ako ng shabu.
“Kaya pala mapupungay ang mata. Tapos iba kung makatingin. Sayang may hitsura pa man din.”
“Oo nga e, may hitsura sana. Adik lang.”
“Lagi po bang nabili ‘yun sa inyo dito?”
“Pangalwang beses na ngayon.”
“Nako, mag-iingat po kayo. Lalo na’t mag-isa ka lang po dito.”
“Oo nga e. Hayae, kaya ko naman.”
Doon, naubos na ang aking kinakain. At tuluyan ko nang nilisan ang Big Mak.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento