Biography

Kilalanin Mo Ako

                 Ang pangalan ko ay Ara Mae Z. Hermoso. Ipinanganak ako noong ika-26 ng Setyembre taong 1999. Ako ay nasa labing pitong taong gulang na sa kasalukuyan.

                Ako at isang babae na mayroong taas na 152 cm at bigat na 39 kg. Ako ay lumaking Tagalog ngunit may halong Bicolano. Karamihan sa mga taong aking nakakasalamuha, sinasabing ang payat ko raw.

                Sa aking palagay, ang unang napapansin sa akin ng karamihan ay ang buhok at kulay ko na kayumanggi. Kung pag-uusapan naman ang lakas at katatagan ay masasabi kong hindi ako ganu'n ka-flexible. Sapagkat mabilis akong mapagod.

                Paborito ko ang larong badminton. Dahil mas mainam itong ehersisyo para sa akin. Lalo na at hindi naman ganu'n kalakas ang resistensya ko.

                 Ang kondisyon ng kalusuga ko ngayon ay hindi ganu'n kabuti. Mayroon akong ubo ngayon. At hindi regular ang pag-inom ko ng gamot kaya matagal itong gumaling.

                Noong ako ay nasa ikatlong taong gulang pa lang ay isinugod na ako sa ospital. At napag-alamang mayroob akong sakit sa kidney o UTI. May na-encounter na din akong injury noong nasa Bicol ako. Naliay ako dahil sa biglaan kong pagtayo.

                Wala naman akong problema sa katawan. Wala namang kulang sa aking pisikal na pangangatawan. Kaya't nagpapasalamat ako roon.

                Ang namana ko sa aking pamilya ay ang pagiging sweet. Ang pamilya Hermoso ay maituturing na malambing. Ngunit huwag lamang gagalitin sapagkat kami rin'yung tipong kayang ipaglaban ang sarili lalo na kung alam naming nasa katwiran kami.

                Ako ay disisyete anyos pa lamang ngunit nakatikim na ako ng alak. Lalo na kung mayroong celebration tulad ng birthday, o party.

Kung ako ang tatanungin ang greatest physical asset ko ay ang aking buhok. Dahil maraming nagagandahan dito.

                Kung susukatin ang aking kaalaman, nasa average level lamang ako. Hindi bobo hindi din matalino. Ngunit ang imahinasyon ko ay malawak. Kung sa'n-sa'n ito napupunta at kung anu-ano rin ang naiisip kong bagay.

                Ang pananaw ko sa buhay ay dapat chill lang palagi. Kalma lang at'go with the flow'lang palagi. Masaya para sa akin ang ganu'ng pananaw, positibo lang dapat at'wag papaapekto.

                Kapag may problema, mostly ang ginagawa ko ay makikinig ng music. Sa paraang'yun, nakakapag-isip ako nang maayos. Mas nagiging payapa ang isip ko kaya nakaka-survive ako sa mga problemang aking kinakaharap.

                Sa totoo lang, hindi ko alam ang talento ko. Hindi ko pa ata siya nadidiscover. Pero isa lang ang sinisigurado ko, hinding hindi ako magaling kumanta. Sa pagkanta ako mahina.

                Pero mayroon din naman akong maipagmamalaki sa aking sarili. Ito ay nang mag-Top 2 akong grumaduate sa aking dating paaralan. Out of 411 na estudyante na grumaduate ay ako ang Top 2. At isang malaking gantimpala na 'yun para sa akin.

                Ngunit salungat naman nito, naalala ko pa noong ako'y nasa ikalawang baitang pa lamang. Iyong ang unang beses na nagkaroon ako ng palakol sa card. Sobrang nakakahiya sa nanay ko. Dissapointed ako sa sarili ko nu'ng mga panahong iyon.

                Pero ang ambisyon ko ngayon ay makatapos ng pag aaral makakuha ng magandang trabaho.

                Ang mga bagay ba kinatatakutan ko ay ang mawalan ng magulang, iwanan ng kaibigan, at lokohin ng mg taong nakapaligid sa akin. Ang bagay naman na nagpapagalit sa akin ay ang mga taong hindi totoo, at ang mga taong napaka-judgmental. Kapag nasa harapan naman ako ng maraming tao, sobrang nahihiya ako.

                Mayroon akong tatlong pinapahalagahan, ito ay ang Diyos, Pamilya ko, at mga kaibigan ko. Ang mga materyal na bagay ang hindi ko gaanong binibigyang halaga. Ang greatest virtue ko ay madali akong maka-appreciate ng mga bagay.

                Bilang isang kristiyano naman, naniniwala ako na si Jesus ang ating tagapagligtas. At mayroon akong mga bagay na kailanman ay hindi ko gagawin, ito ay ang magpakamatay, mag-asawa ng kapwa babae, at pumatay ng tao. Siguro ang nakakaakit s'kin sexually ay'yung mga lalaking mababango, manly ang katawan, at malinis.

   

                Lumaki ako sa puder ng Lola ko, na tinuturing ko ng nanay at nas maayos at magandang tirahan naman ako ngayon. Simula bata pa lang ako, sina lolo at lola na ang kasama ko at maayos kaming naninirahan hanggang ngayon. Ang greatest strength and weakness ni papa ay ang pagiging hardworking at moody.

                Mapaglaro akong bata dahil simula noong maliit pa lang ako ay mas nasanay ako sa mga laro sa labas ng bahay kaya masaya ang childhood ko.

                Ang talagang nakaimpluwensya sa akin ay ang lolo'y lola ko dahil sila na ang nag-alaga sa'kin at nagpalaki. Pinag-aral nila ako sa public at private school. So far, nakakapasa naman ako palagi, hanggang ngayon.

          Ang best subject ko ay Filipino at worst ay AP noong grade 10. Minsan, hindi lang puro academics dahil sumasali rin ako sa mga organizations sa school at active ako du'n.

         Sa pamumuhay kong ito, mayroong greatest impact sa akin ay ang family at friends ko. Dahil habang lumalaki ako, sila ang kasama ko at mas nailalabas ko ang aking sarili dahil sa kanila.

          Ang first love ko ay si Joprill at nagsimula lang kami ay noong nakaraang taon. Kung tatanungin naman ang social status ko, mabuti naman. 'Pag nasa bahay ako, mas naipapakita ko ang aking ugali sa mga kasama ko sa bahay. Kahit minsan maingay at magulo.

          Nakatira ako kasama ang aking mama/lola at mga pinsan. Kung sex life naman ang pag uusapan, wala pa akong karanasan diyan. Kasi bawal pa. Pero sa totoo lang attractive ako sa mga taong hot at gwapo na tulad ni Kim Kibum.

          May itinuturing akong bestfriend ngayon at ang pangalan niya ay Marella, naging bestfriend ko siya kasi nagkakasundo kami sa lahat ng bagay. Wala naman akong itinuturing na kaaway ngayon. Kasi 'di ako sanay na mayroong kaaway.

           Ang hobbies ko ay mag soundtrip, mag-browse sa internet at manuod ng movie. May mga bagay din akong ginagawa lalo na pag naistressed ako o just for fun lang at ito ang pag sasayaw. Hindi naman ako dancer pero mas gusto kong sumayaw lalo na pag nasa mood ako.

           Ang pinakamasayang moment na nangyari sa buhay ko ay 'yung kumain kami nalang kumpleto nila mama. Ang unhappiest moment naman na nangyari sa aking buhay ay noong mamatay 'yung tita ko na super close ko at sobra-sobrang luha ang naibuhos ko noong mga panahong iyon. Kung mayroon akong baaguhin sa mundong ito, ang pagiging judgmental ng mga nakatira dito.

          Ako ay nakatira sa Purok Sariling Atin Brgy. Gulanggulang Lucena City, Quezon Province. Mayroon kaming bahay at 14 years ba kaming nakatira doon.

          Mayroon kaming sala,kusina, CR, at 3 kwarto. Hindi ganu'n kaganda ang koneksyon namin sa kapitbahay dahil walang pakialaman sa bawat isa.

         Mayroon kaming sariling bahay. Kasama kong nakatira dito ay si mama, mga pinsan ko, isama na rin ang pusa. Maayos naman ang pakikitungo namin sa isa't isa, masaya at kahit na maingay.

         At dahil kasama ko ang mga pinsan ko sa bahay na iyon, magulo at maingay dahil makukulit ang mga ito. Sa totoo lang, ang bahay namin ay makalat.

         Ang paborito kong lugar ng bahay ay ang aking kwarto dahil tahimik at nakakapag-isip isip ako. Ang pinakaayaw kong lugar ng bahay ay ang sala dahil nandoon palagi ang mga pinsa kong makukulit.

         TV, sapatos at kwarto ang binibigyan ko nang mas higit na pansin. TV, dahil naaaliw ako, sapatos dahil marami akong pamporma, at kwarto dahil ito ang perfect place para sa akin. Ito ang mas nakakakilala sa akin.

         'Yung oras na nag open-up ako sa mama ko tungkol sa lovelife ko ang pinaka di-malilimutang na-encounter ko. Sobrang saya ko rin noong itinayo na ang tindahan namin at na-extend ang bahay namin.

         'Yung oras din na mayroong kumalabog sa bahay namin at ako na lang ang natatanging gising ang pinakanakakatakot na nangyari dito sa bahay. Ang pinakamalungkot naman na karanasan ko ay nang mamatau nga si tita.

         Ang bagay na iniingat-ingatan at itinatago ay ang aking diary. Dahil dito nakapaloob lahat ng sikreto ko at mga kakornihan ko sa buhay. Nakakahiya kung mababasa ng iba.

         Aminin mo man o hindi, may mga bagay tayong ginagawa kapag mag-isa lamang tayo. Ang ginagawa ko noon ay umaarte ako sa harap ng salamin habang ginagaya ang mga napapanuod ko sa TV. Sikreto ko lang ito dahil sobrang nakakahiya 'pag nalaman ng iba.

        Overall, masasabi kong masaya ang bahay namin.Magulo man at maingay punong puno naman ito ng buhay. Simple man, mayaman pa rin kami sa pagmamahal.